Η Τουρκία πρόσφατα αποφάσισε να βγει από τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για τα δικαιώματα των γυναικών, τα οποία στη χώρα βρίσκονται στο ναδίρ με τα περιστατικά κακοποίησης ή και δολοφονιών γυναικών να είναι καθημερινό φαινόμενο.
Μόνο το 2019, 336 γυναίκες δολοφονήθηκαν έχοντας πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας.
Η 27χρονη Πινάρ στραγγαλίστηκε από τον πρώην σύντροφο της ο οποίος στη συνέχεια την έκαψε και την τσιμέντωσε μέσα σε ένα βαρέλι λόγω ζήλιας.
Ο 40χρονος Χακάν έριξε στον γκρεμό την έγκυο σύζυγο του ενώ φωτογραφίζονται στις διακοπές τους.
Και σήμερα, ένας άνδρας στην Αττάλεια για να πείσει την απατημένη σύζυγο του να τον δεχτεί πίσω ξυλοκοπεί βάναυσα την πρώην ερωμένη του σε απευθείας σύνδεση.
Περιστατικά σαν αυτά, πρωτοφανούς βίας και κακοποίησης γίνονται κάθε μέρα γνωστά στην Τουρκία. Η χώρα καταγράφει κάθε μέρα ένα θάνατο γυναίκας από ενδοοικογενειακή βία, αλλά αυτά δεν εμπόδισαν τον Ταγιπ Ερντογάν να βγάλει τη χώρα από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Η Μερίτς Εγιούπογλου, φεμινίστρια και δικηγόρος, περιγράφει το πόσο δύσκολο είναι να είσαι γυναίκα στην Τουρκία:
«Ας είμαστε ειλικρινείς μια κυβέρνηση με ένα τέτοιο πολιιτκό όραμα είναι δύσκολο να είναι συμφιλιωμένη με μια τέτοια Σύμβαση. Αυτό που αλλάζει στην Τουρκία είναι το πολιτικό καθεστώς. έχουμε φτάσει σε τρομακτικά επίπεδα. Όμως πρέπει να πούμε πως αυτή η κυβέρνηση είναι εχθρός των γυναικών και των διαφορετικών φύλων.
Πινάρ. Τζερέμ. Εμινέ. Οζγκετζάν και πολλές άλλες. 336 γυναίκες δολοφονήθηκαν εξαιτίας της ενδοοικογενειακής βίας εναντίον των γυναικών το 2019.
Οπως αναφέρει η Μερίτς Εγιούπογλου: «Εδώ μιλάμε για το δικαίωμα ζωής διότι δολοφονούμαστε. Εκτός από τη παρενόχληση, βιασμό και οποιαδήποτε άλλη βία από τους άνδρες. Μας δολοφονούν και δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από το δικαίωμα στη ζωή. Όταν υπάρχει αυτή η κατάσταση, η αποχώρηση από τη Σύμβαση που περιέχει ξεκάθαρες ρυθμίσεις για την ανδρική βία, δείχνει και εξηγεί πως είναι ασήμαντο να μας δολοφονούν και να δεχόμαστε την ανδρική βία. Πρέπει να πούμε πως το κυβερνών κόμμα AKP έχει μια σταθερή πολιτική. Και στην πιο φιλελεύθερη περίοδο τους. Λενε δεν αρκεί ένα παιδί, να κάνετε τρία ή πέντε. Η βοήθεια προίκας, το επίδομα παιδιού. Υπάρχει ένα μοντέλο γυναίκας που θέλουν να παρουσιάζουν. Η «ιδανική γυναίκα». Αυτή η γυναίκα δεν μπορεί να γελάει φωναχτά, δεν πρέπει να μπαίνει στα λεωφορεία με σορτσάκι, όταν είναι έγκυος δεν πρέπει να βγαίνει στο δρόμο, ούτε να κάθεται δίπλα σε άνδρες. Μια γυναίκα που οπωσδήποτε πρέπει να παντρευτεί. Όποιος λοιπόν είναι εκτός αυτού του πρότυπου έχει πρόβλημα.»