Σημειώνεται ότι προκειμένου να αποκατασταθεί – έστω μέχρι το 2030 – το πλήγμα που επέφερε η πανδημία του κορονοϊού στις γυναίκες στην εργασία, η πρόοδος με στόχο την ισότητα των φύλων στον τομέα της απασχόλησης θα χρειαστεί να επιτευχθεί δυο φορές πιο γρήγορα σε σύγκριση με τους μέχρι σήμερα ρυθμούς.
Οι χώρες του ΟΟΣΑ κατέγραφαν για 9 έτη σταθερή πρόοδο ως προς την οικονομική ενδυνάμωση των γυναικών. Εξαιτίας της πανδημίας ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία της PwC, η τάση αυτή αντιστρέφεται, με εκτιμώμενη πτώση της τάξης του 2,1% μεταξύ των ετών 2019 και 2021. Σημάδια ανάκαμψης- που αντιστοιχούν σε 0,8 μονάδες- προβλέπονται για το 2022.
Αναλυτικότερα, για το διάστημα 2019-2020, το ετήσιο ποσοστό ανεργίας στις χώρες του ΟΟΣΑ αυξήθηκε κατά 1,7% για τις γυναίκες (από 5,7% το 2019 σε 7,4% το 2020). Το ποσοστό των γυναικών που έμειναν χωρίς δουλειά (εξαιτίας του κορονοϊού) στις Ηνωμένες Πολιτείες παρουσίασε κατακόρυφη αύξηση, από 4% τον Μάρτιο του 2020 σε 16% τον Απρίλιο, ενώ η γυναικεία ανεργία στη χώρα παρέμεινε σε υψηλά επίπεδα για το υπόλοιπο του έτους. Τον Δεκέμβριο η χρονιά έκλεισε για τις ΗΠΑ με ποσοστό γυναικείας ανεργίας στο 6,7%, αυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες σε σύγκριση με τον Δεκέμβριο του 2019.
Σε ό,τι αφορά το Ηνωμένο Βασίλειο, οι επιπτώσεις του κορονοϊού στη γυναικεία ανεργία δεν φαίνονται ακόμη πλήρως, καθώς τα προγράμματα διατήρησης των θέσεων απασχόλησης δεν επέτρεψαν να φανούν ξεκάθαρα οι αλλαγές στο εν λόγω πεδίο. Εντούτοις, από τα ως τώρα στοιχεία προκύπτει ότι οι γυναίκες κινδυνεύουν περισσότερο να μείνουν εκτός εργασίας με τη λήξη των προγραμμάτων στήριξης. Σημειώνεται ότι για το διάστημα ανάμεσα στον Ιούλιο και τον Οκτώβριο του 2020, τέθηκαν σε αναστολή σύμβασης 15,3 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο. Από τις περιπτώσεις αναστολής συμβάσεων εργασίας όπου το φύλο ήταν γνωστό, το 52% αυτών ανήκαν σε γυναίκες, μολονότι αυτές αποτελούν μόλις το 48% του εργατικού δυναμικού.
Όπως προκύπτει από έρευνα των Ηνωμένων Εθνών (), πριν από την πανδημία του κορονοϊού οι γυναίκες απασχολούνταν κατά μέσο όρο έξι ώρες περισσότερο από τους άνδρες στη μη αμειβόμενη φροντίδα των παιδιών εβδομαδιαίως. Πλέον, η πραγματικότητα που επιβάλει ο νέος κορονοϊός έχει ως αποτέλεσμα οι γυναίκες να απασχολούνται 7,7 περισσότερες ώρες την εβδομάδα σε μη αμειβόμενη φροντίδα παιδιών συγκριτικά με τους άνδρες. Αυτό σημαίνει ότι επιβαρύνονται με καθήκοντα όμοια σχεδόν με αυτά που επιβάλει μια επιπλέον δουλειά πλήρους απασχόλησης. Σε περίπτωση που η επιπλέον –μη αμειβόμενη- εργασία για τις γυναίκες συνεχιστεί, αυτό θα οδηγήσει περισσότερες από αυτές εκτός αγοράς εργασίας. Όπως έχει φανεί από αποτελέσματα μελετών, τα «διαλείμματα» από την εργασία για τις γυναίκες επιφέρουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις σε αυτές. Όταν πιάνουν ξανά δουλειά επιστρέφουν συνήθως σε θέσεις εργασίας με χαμηλότερο μισθό ή σε θέσεις χαμηλότερης εξειδίκευσης.
Για τη χώρα μας –μεταξύ των ετών 2018 και 2019– τα στοιχεία δείχνουν ότι, χάρη στη βελτίωση όλων των δεικτών της αγοράς εργασίας, καταγράφηκε η μεγαλύτερη αύξηση στον δείκτη εκτός από το ποσοστό των γυναικών που εργάζονται στην Ελλάδα με πλήρη απασχόληση.
Στην Πορτογαλία αντίθετα, για το ίδιο χρονικό διάστημα, παρατηρήθηκε η μεγαλύτερη μείωση στον δείκτη, εξαιτίας της διεύρυνσης (κατά 5%) του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των δύο φύλων.
Με σταθερά ισχυρή απόδοση στη συμμετοχή των γυναικών στο εργατικό δυναμικό (84%), η Ισλανδία εμφανίζεται πρώτη στον δείκτη μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, με χαμηλό ποσοστό γυναικείας ανεργίας (3%).
Άνοδο κατά μια θέση στην κατάταξη του δείκτη σημείωσαν η Νέα Ζηλανδία και η Σλοβενία.
Σε περίπτωση που οι χώρες του ΟΟΣΑ πετύχαιναν αύξηση του ποσοστού της γυναικείας απασχόλησης- φτάνοντας στα επίπεδα της Σουηδίας (η οποία βρίσκεται σταθερά στην κορυφή)- η αύξηση του ΑΕΠ εκτιμάται ότι θα ξεπερνούσε τα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ/ pwc.com
Φωτογραφία: Creative Commons/ άδεια χρήσης CC perzon seo 2.0
www.ertnews.gr